Redder

Dinsdag 12 mei 2023 was er scholingsmiddag voor ons team. Iets met verdieping en zo :) . Hierna zouden we ter afsluiting met z’n allen aan de borrel gaan in een cafeetje. Ik ben jobcoach van Michael die al elf jaar bij dat gezellige café een werkervaringsplaats heeft. Ze zouden speciaal voor ons team die dag open gaan. Om vijf uur had iedereen zin in ontspanning en een drankje. Het was terrasweer; warm en zonnig. Bij het café aangekomen bleek de deur dicht en de lichten uit te zijn. Geen mens te bekennen. Wat doe je dan? Je loopt eens om het gebouw heen, probeert mensen te bellen, gluurt door de ruiten. Niets. Na vijftien minuten wachten besloten we een ander café op te zoeken. Wat een teleurstelling was dit! We wilden net vertrekken toen Michael op zijn dooie akkertje (vrije dag) kwam aangewandeld. ‘Wat is loos?’, vroeg hij. Een beetje narrig en kwaaiig legden wij het uit. Michael keek bedenkelijk en vertrok. Hij ging kijken wat hij kon doen. Vijf minuten later werden deuren geopend en kussens in de stoelen buiten gelegd. We werden verrast met koele dranken en na ons toasten op de goede afloop verschenen er hapjes; gefrituurde snacks, blokjes kaas, nootjes. De flair waarmee hij zijn werk deed; heel prachtig om mee te maken. Hoe Michael zonder sleutel binnen is gekomen, weten we nog steeds niet. Hoe hij alles in zijn eentje zo kon flikken? Als jobcoach stond ik ervan te kijken, ík zou het hem niet nadoen. Het werd een speciale middag door onze redder in nood. Hij was de man van de dag en vergaarde eeuwige roem binnen team Odibaan! WILLEMIEN