‘Celebrale Parese boeit me mateloos’

De dag nadat ik mijn diploma Verzorgende IG kreeg, begon ik aan mijn opleiding tot verpleegkundige. Ik had helemaal mijn draai gevonden en wilde leren! Bij Odion Klaverland zag ik een bewoner die een paar maal per jaar longontsteking had door verslikking. Dat was zelfs een paar keer kantje boord. De cliënt bleek CP te hebben: dat staat voor Celebrale Parese. Ik wist daar eigenlijk niet zoveel over en ging zelf op zoek. Ik bezocht websites over CP, maar ging onder andere ook praten met een revalidatiearts van Heliomare en woonde een lezing van het Radboud Ziekenhuis bij. En ik kwam erachter dat mensen met CP een verhoogd risico op verslikking hebben, net als mensen met spasmen, mensen met NAH, mensen die in een rolstoel zitten en mensen met het syndroom van Down.

meekijken

Astrid Hazelaar is logopedist bij het kindcluster. Ik wist dat een logopedist zich naast spraak ook met kauwen en slikken bezighoudt. Toen ik zag dat zij een dag per week voor volwassenen ging werken, heb ik haar meteen aan haar jasje getrokken: wil je met mij meekijken bij deze cliënt? Samen hebben we een slikprotocol voor hem opgesteld. Daar staat onder meer in welk aangepast eten en drinken goed is, in welke substantie en hoe je dat geeft. Maar ook wat je moet doen als hij zich toch verslikt: iemand tussen de schouderbladen slaan mag bijvoorbeeld juist niet, omdat hij dan in een spasme kan schieten en de verslikking niet meer kan ophoesten. Naar aanleiding hiervan zijn we op Klaverland alle bewoners langsgegaan en iedereen in een rolstoel heeft nu zo’n slikprotocol.

onduidelijk

Inmiddels heb ik me heel erg in CP verdiept. Het is niet duidelijk waar het met deze cliënten heen gaat, aangezien aanvankelijk werd gedacht dat zij niet zo oud zouden worden. Dat boeit me mateloos, ik zou wel verder willen doorleren hierin. Deze manier van vakmanschap vergroten – dus zelf op zoek gaan en de kennis vergaren die je op dat moment nodig hebt - past heel goed bij mij. Had ik dit maar 20 jaar eerder bedacht!’