Leonardo Lay, functioneel applicatiebeheerder:

‘Nadat ik de opleiding Geneeskunde had afgerond en dus basisarts was, moest ik beslissen welke specia­lisatie ik zou gaan volgen. Ik zag dat toen als een lange, eeuwigdurende ladder en besefte dat ik niet de rest van mijn leven arts wilde zijn.

Daarom ging ik onderzoeken wat ik nog meer zou kunnen doen. Tijdens covid kwam ik terecht bij het crisisteam van de GGD Noord-Holland Noord, waar ik het bron- en contactonderzoek coördineerde. Daar werd gewerkt met ict-programma’s die nog hartstikke nieuw waren en soms nog getest moesten worden. Ik was min of meer de tussenpersoon tussen de technische mensen en de mensen die deze programma’s gebruikten. Dat vond ik erg interessant. Dat dit in feite functioneel applicatiebeheer was, wist ik toen nog niet. Na corona ging een collega uit dat crisisteam bij Odion werken. Hij tipte me dat er een vacature was voor functioneel applicatiebeheer. Ik vermoedde dat dit een heel technische functie zou zijn en dat ik daarvoor nog flink wat zou moeten leren. Maar heb ontdekt dat het eigenlijk een heel sociaal vak is. Vaak worden we benaderd door met name de zorgcollega’s die een oplossing voor een probleem willen. Ik probeer dan uit te zoomen om samen met hen het probleem te doorgronden. Niet zelden blijkt er een vraag achter de vraag te zitten en ligt de oplossing niet eens bij ict, maar heel ergens anders. In dit werk kan ik dus heel goed mijn sociale ei kwijt en ik vind het mooi om op deze manier toch een bijdrage te kunnen leveren aan de kwaliteit van de zorg. Hoewel ik een heel ander pad ben opgegaan, merk ik bij deze processen dat ik tijdens mijn artsenopleiding mooie brede vaardigheden heb meegekregen die ik ook bij dit werk heel goed kan inzetten!’