Ray Kniestedt, persoonlijk begeleider bij Odion VD84 in Volendam:

‘Dingen vergeten, tijden slecht inschatten, altijd een vol postbakje: op welke Odionlocatie ik ook werkte, het lukte me gewoon niet om mee te gaan in het gedrag dat van me werd verwacht. En als ik het voor mijn gevoel dan weer eens verknald had, stampte ik mezelf compleet de grond in. Ik kreeg bijna een hekel aan mezelf. Waarom was het altijd zo druk in mijn hoofd? Wat is dat toch met mijn energielevel en waarom ben ik zo snel over- of onderprikkeld? Ik heb me zelfs afgevraagd of ik wel op mijn plek zat in de zorg, hoewel ik het werken met cliënten fantastisch vind. Drie jaar geleden kwam ik erachter dat ik ADHD heb. Toen vielen alle puzzelstukjes op hun plek. Dáárom stond ik dus al die tijd niet in mijn kracht! Het is een proces van jaren geweest, maar ik kan mezelf nu accepteren als een uniek mens. Ik maak het mezelf ook niet meer zo lastig. De ongeschreven regels die ik voor mezelf had in mijn hoofd, heb ik kunnen loslaten: ze hielpen me niet meer. Daardoor lukt het me ook steeds beter om op een gezonde manier te reflecteren: ‘Oh, dat heb ik niet handig aangepakt, daar moet ik volgende keer meer bewust van zijn. In dit hele proces ging ik ook op zoek naar een werkplek waar ik met mijn eigenschappen en talenten wél tot mijn recht zou komen en pushte mezelf om via de flexpool zoveel mogelijk uit te proberen. Dat ging met pieken en dalen, maar bij de VD84 heb ik helemaal mijn draai gevonden. De vaste structuur van dagbesteding doet me goed en ik merk dat ik ga aanstaan bij cliënten met uitdagingen in het autistisch spectrum of de psychiatrie. In deze ‘georganiseerde chaos’ is bovendien ruimte voor mijn ideeën, die artistieke vrijheid voelt heel fijn. En zeilen is mijn hobby, dus hoe mooi kun je het krijgen?’