TWEE LOCATIES RECENT GEOPEND

‘Nieuwe start voor Logeren’

van links naar rechts: Sanne, Diana en Aletta

TWEE LOCATIES RECENT GEOPEND

‘Nieuwe start voor Logeren’

De vraag naar logeer­plekken voor kinderen en (jong) volwassenen met een beperking neemt toe. Woonwachtlijsten groeien en cliënten wonen langer thuis. Juist dan is het belangrijk dat ouders gesteund worden in de zorg voor hun kind, op een veilige plek van huis. In 2025 opende Odion maar liefst twee logeerlocaties. Aanleiding voor het team Logeren om deze tak binnen Odion weer eens goed op de kaart te zetten.

Door uiteenlopende omstandigheden lukte het Odion de afgelopen jaren niet helemaal om te voldoen aan de toenemende logeervraag. Aletta Verhoeven, regiebegeleider bij Odion Malibongwestraat in Purmerend, schetst: ‘Het nieuwe logeerhuis ‘Odion Sierra Nevada’ in Assendelft heeft bijvoorbeeld bijna een jaar leeg gestaan. De bedden stonden klaar, maar we kregen geen vergunning van de gemeente. Die beschouwde het als een hotel in plaats van een woonlocatie en daar gelden andere regels voor. Dat betekende dat er geen plek was voor logés die het juist heel hard nodig hadden. Ouders zaten soms met de handen in het haar.’

opnieuw open

Gelukkig is er nu verandering in die situatie gekomen. In mei 2025 ging het logeerhuis aan de Malibongwestraat in Purmerend open, op de plek waar Odion vroeger ook een logeerhuis had. ‘Het pand is daarna niet meer gebruikt en na een flinke facelift is het nu opnieuw open’, vertelt Diana Mijnders, teamleider Logeren. ‘Hier komen kinderen en jongvolwassenen die veel nabijheid nodig hebben. We hebben plek voor twee cliënten die rolstoelgebonden zijn.’ Vlak daarna, in juli van dit jaar, startte het logeerhuis in Assendelft. ‘Dat zijn vier aaneengeschakelde eengezinswoningen die van binnen met elkaar verbonden zijn’, schetst Sanne Blees, persoonlijk begeleider bij Odion Sierra Nevada. ‘Ze hebben dus een verdieping en een zolder. Daar kun je niet komen met een rolstoel. Het vraagt bovendien om cliënten die het aankunnen om zelfstandig boven te zijn, zonder dat er meteen begeleiding bovenop zit.’ ‘Daarnaast hebben we dus nog het vakantiehuisje op Marinapark’, vertelt Diana. ‘Cliënten die daar logeren, moeten kunnen functioneren in de vrijheid van deze setting.’

Diana: ‘We hebben nog vacatures, zet dat maar in het artikel!’

kleine groepjes

Het gloednieuwe Odion Sierra Nevada heeft ruimte voor zestien logés per dag, maar zoveel zijn er nu nog niet. ‘Je kunt een nieuwe locatie met een nieuw team niet bombarderen met zestien nieuwe cliënten per dag’, vertelt Diana. ‘Ik vind het inderdaad fijn dat we nu nog wat kleinere groepjes hebben’, reageert Sanne. ‘Al die nieuwe cliënten moet je goed leren kennen en dat kost gewoon tijd.’ Ook bij Odion Malibongwestraat is momenteel veel nieuwe instroom. ‘Een aantal van onze cliënten is naar Sierra Nevada gegaan, omdat die locatie beter voor ze past’, legt Aletta uit. ‘Dat geeft weer ruimte voor nieuwe logés hier.’

schakelen

In principe heeft iedere logeerlocatie zijn eigen bezetting, maar soms worden medewerkers uitgewisseld. ‘Je kunt het eigenlijk zien als één team’, stelt Diana. ‘Dat uitwisselen gebeurt vooral omdat we op beide locaties nog niet compleet zijn en dus vacatures hebben. Zet dat maar in het artikel!’ ‘Ja, en het is heel leuk hier!’, lacht Aletta enthousiast. Hoe bevalt de uitwisseling tussen de twee locaties tot nu toe? ‘In het begin vond ik het best pittig’, antwoordt Sanne. ‘Hiervoor heb ik zes jaar lang vast op één locatie gewerkt. Een nieuwe locatie vraagt sowieso al veel van je en dan ook nog af en toe switchen… Maar het voorkomt wel dat je vastroest in een manier van werken; je bent constant aan het schakelen en leert nieuwe dingen.’

Aletta: ‘Het werk hier is niet te vergelijken met een woonlocatie of een ODC’

onderschat

‘Dat is ook meteen het leuke van het begeleiden op een logeerlocatie’, vindt Aletta. ‘De ene dag heb je te maken met veel verzorging, de dag erna ben je misschien veel meer gefocust op gedrag, het geven van seksuele voorlichting of het oefenen van zelfstandigheid bij iemand die uiteindelijk toch een woning krijgt. Het werk is dus superdivers, het is echt niet te vergelijken met een woonlocatie of met een ODC.’ ‘Ja, en dat wordt nog wel eens onderschat’, haakt Diana in. ‘Mensen denken soms dat we hier alleen maar spelletjes en andere leuke dingen doen. Dat is niet zo, we werken hier wel degelijk aan ontwikkeldoelen met cliënten. Denk aan zelf tandenpoetsen of je bed opmaken. Daarnaast moet je de kennis van al die cliënten paraat hebben en zoals gezegd dus goed kunnen schakelen. Als je daarvan houdt, dan is het hier heel uitdagend.’

toekomstplannen

Met de komst van het logeerhuis in Assendelft is de logeercapaciteit van Odion flink uitgebreid. ‘Toch onderzoeken we of er nog meer mogelijk is’, vertelt Diana. ‘Het huisje op Marinapark staat bijvoorbeeld door de week in principe leeg. Dat is eigenlijk zonde, want het is een hartstikke leuke plek en je weet dat de behoefte er is.’ Het logeren zit dus duidelijk in de lift. Dat geldt ook voor de bekendheid van deze tak binnen Odion. ‘Ik werk hier nog niet zo lang’, vertelt Diana. ‘Zeker in het begin viel het me soms op hoe weinig andere collega’s eigenlijk wisten over het logeren. Met alles wat er nu gebeurt, voelt het echt een beetje als een nieuwe start en staan we meer in de schijnwerpers dan ooit!’

Sanne: ‘Je moet alle cliënten leren kennen, dat kost gewoon tijd’

NIEUWSGIERIG NAAR ONZE LOGEER­LOCATIES? Kom gerust een keer kijken! Neem bij belangstelling contact op met Diana Mijnders: d.mijnders@odion.nl.