DIVERSITEIT EN INCLUSIE
Op weg naar meer zorgmannen

DIVERSITEIT EN INCLUSIE
Op weg naar meer zorgmannen
Bij de inspanningen voor meer diversiteit en inclusie binnen Odion, richt een werkgroep zich specifiek op het aantrekken van meer mannen in zorgfuncties. Op dit moment is 11% van onze zorgcollega’s man – het doel is om dit naar 25% te krijgen. Waarom eigenlijk en hoe gaan we dat realiseren? Drie collega’s laten hun licht hierop schijnen.
Ieder mens is uniek en kijkt op een eigen manier naar mensen en situaties. Daarom vindt Odion het belangrijk om veel verschillende medewerkers te hebben’, antwoordt Manager Zorg Sander Goossen op de eerste vraag. ‘Bovendien werken we met een diversiteit aan cliënten die soms behoefte hebben om zich te spiegelen aan mensen in hun omgeving.’ ‘Zorgman in opleiding’ François Pical beaamt dat en ervaart dat hij soms andere gesprekken met mannelijke cliënten heeft dan zijn vrouwelijke collega’s: ‘Mannelijke cliënten gaan met zaken rondom sport, maar ook intimiteit en seksualiteit makkelijker met mij in gesprek.’
Vertekend beeld
Meer diversiteit is dus gewenst, waarbij ‘meer mannen’ momenteel een aandachtspunt is. Dat begint natuurlijk met de vraag waarom er überhaupt zo weinig mannen in de zorg werken. Isa Putter, persoonlijk begeleider bij trainingshuis Odion TOP in Oostzaan, deed daar onderzoek naar, als scriptie-onderwerp voor haar opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening. ‘Een van mijn conclusies is dat mannen over het algemeen geen goed beeld van de zorg hebben’, vertelt ze. ‘Als ik in mijn eigen omgeving kijk, dan denken ze dat je de hele dag poep ruimt en mensen moet wassen. Ook het salaris en die kleine contracten maken dat de zorg bij mannen niet echt gewild is.’
Mantelzorger
François deelde aanvankelijk dit beeld over de zorg. ‘Ik kom uit de mediawereld’, vertelt hij. ‘Ik heb 12,5 jaar gewerkt als tv data-analist en maakte ooit een radioprogramma met medestudenten voor een internetradiostation. Daarnaast was ik mantelzorger voor mijn oom, die bij Odion Jan Lighthartstraat woonde. Daar zag ik pas wat het zorgvak inhoudt. Mijn oom wist dat ik niet blij meer was in mijn werk. Hij vertelde me dat er op zijn woonlocatie een man was aangenomen die hiervoor iets heel anders had gedaan en nu voor de zorg werd opgeleid. Dat verdween een beetje uit mijn hoofd en vijf maanden later overleed mijn oom. Maar ik kreeg nog wel steeds de nieuwsbrieven van Odion. Toen dacht ik: ‘Waarom ook niet?’
Triggeren
Ook Sander is zijn loopbaan ooit begonnen als ‘zorgman’. ‘Voor mij was die stap klein, want mijn vader werkte in de zorg’, legt hij uit. ‘Maar ook ik werd dus getriggerd door iemand anders.’ ‘Daarom draag ik mijn ervaringen ook zoveel mogelijk uit’, reageert François. ‘Ik sprak bijvoorbeeld laatst iemand die een vriend had die misschien geïnteresseerd was. Ik heb zijn mailadres doorgestuurd naar personeelsadviseur Chanice Ralf en gevraagd of ze hem informatie kon toesturen over een informatie-avond die gepland stond. Wie weet wordt deze man daardoor ook getriggerd!’ ‘Precies’, beaamt Sander.‘Als alle medewerkers dat zouden doen, kunnen we al een enorme stap maken.’
Podcast
Het kan helpen om daarbij te verwijzen naar de podcastserie die de werkgroep aan het maken is. ‘Daarin nodigen we iedere keer een man uit die in de zorg werkt’, licht Sander toe. ‘Hij vertelt hoe hij werd getriggerd en hoe makkelijk of moeilijk het was om de stap te maken.’ Host van de serie is François. ‘Toen ze hoorden dat ik een radio-achtergrond had, mocht ik meedenken en ontstond het idee van de podcast’, vertelt hij enthousiast. ‘Wederom een mooi voorbeeld van hoe Odion ruimte geeft aan talent van medewerkers’, concludeert Sander trots. ‘De podcast is nu nog voor intern gebruik, maar hij is straks waarschijnlijk ook te beluisteren via Spotify, zodat hij gepromoot kan worden op social media.’ Isa denkt dat dit zeker kan bijdragen aan een beter imago van de zorg bij mannen. ‘Wat daarnaast volgens mij goed kan werken, is om op middelbare scholen te gaan praten’, oppert ze. ‘Als je daar begint met uitleggen wat de zorg precies inhoudt en laat zien dat ook mannen hiervoor kiezen, dan zou dat zeker helpen.’ Luister via deze link naar de podcast.
François: ‘Ik dacht qua salaris: Mijn god, wat heb ik gedaan?’
Salaris en contracten
Dat neemt niet weg dat er dan nog twee andere obstakels zijn, waaronder het salaris. François vertelt: ‘Een vriend van me zei laatst: ‘Ik ben jaloers op je, jouw werk is top. Alleen zou ik dat financieel niet redden.’ Hij zou echt een flinke stap terug moeten doen in salaris. Zelf heb ik in het begin qua salaris ook wel even gedacht: ‘Mijn god, wat heb ik gedaan?’ Maar naarmate ik meer in mijn werk groeide, voelde ik in mijn core dat ik de goede keuze had gemaakt.’ Mede op basis van de uitkomsten van het onderzoek van Isa, werkt Odion inmiddels aan grotere contracten. ‘Nog steeds is het vaak zo dat de man fulltime werkt en een groot deel van het salaris binnenbrengt’, weet Sander. ‘Gelukkig maken vrouwen een inhaalslag en wordt dat verschil kleiner. Bovendien denk ik dat de nieuwe generatie mannen het fijner vindt om deeltijd te werken of bijvoorbeeld twee banen naast elkaar te hebben. Op die generatie willen we ons ook gaan richten.’
Binnenhouden
Behalve op het binnenhálen van mannen, is er ook aandacht voor het binnenhóuden. ‘Bij de leerlingen die onlangs slaagden, zag ik naar verhouding veel mannen’, constateert Sander tevreden. ‘Het is nu aan ons om te horen wat we kunnen doen om te zorgen dat zij hun carrière bij Odion willen vervolgen.’ ‘Ik denk dat het belangrijk is om deze ‘jongens’ te vertellen dat er binnen Odion meer mogelijk is dan wat ze op hun eigen locatie hebben ervaren’, reageert François. ‘En dat er echt naar je talenten en interesses wordt gekeken. Kijk maar naar mezelf, ik maak nu een podcast!’ ‘Klopt’, beaamt Sander. ‘We hebben nog wel wat te doen, maar er zijn ook al goede stappen gezet.’
Sander: ‘We gaan ons ook richten op de nieuwe generatie mannen’